orthodoxy
You? What could one more splash of blood mean to you?
—
Dostoevsky Demons
Dostoevsky Demons
This
is Father Daniel, the priest of one of the churches that has been
targeted today by Islamic forces. He still wears his liturgical
vestments which are tainted with blood of his flock. Among them is his
son. Pray for Egypt.
is Father Daniel, the priest of one of the churches that has been
targeted today by Islamic forces. He still wears his liturgical
vestments which are tainted with blood of his flock. Among them is his
son. Pray for Egypt.
Mikhail Nesterov: The Desert Fathers and the Wife Without Fault
What are you giving up for lent?
Orthodox Christian: Everything, also if you could not talk about meat or anything else tasty for the next few months that’d be super great.
Protestant who actually does lent:
Uh Chocolate? Maybe soda? I dont know yet, I haven’t decided, I gave up
coffee last year and almost died, and I don’t think I can do it again.
Protestant who doesn’t do lent: Christians don’t *have* to do lent, its not in the bible, only Catholics do.
Protestant who actually does lent:
Uh Chocolate? Maybe soda? I dont know yet, I haven’t decided, I gave up
coffee last year and almost died, and I don’t think I can do it again.
Protestant who doesn’t do lent: Christians don’t *have* to do lent, its not in the bible, only Catholics do.
Seraphim
Eastern Orthodox by percentage of US population, 2010.
Never
confuse the person, formed in the image of God, with the evil that is
in him: because evil is but a chance misfortune, an illness, a devilish
reverie. But the very essence of the person is the image of God, and
this remains in him despite every disfigurement.
confuse the person, formed in the image of God, with the evil that is
in him: because evil is but a chance misfortune, an illness, a devilish
reverie. But the very essence of the person is the image of God, and
this remains in him despite every disfigurement.
—
St. John of Kronstadt
St. John of Kronstadt
Yesterday,
apparently, a man named Hank Hanegraff, “the Bible Answer Man,” became
an Orthodox Christian. I don’t know who he is, but I guess he’s a
popular Protestant, evangelical apologist (or was). I’ve read at least
one article on the blowback he’s facing from his former protestant
admirers.
There are a lot of people coming into the Church this
past week and this one. In our prayers during this sacred time, let’s
not neglect to pray for our new brothers and sisters who are facing some
emotional pain from others over the desire to enter Christ’s Church and
unite themselves to Him.
apparently, a man named Hank Hanegraff, “the Bible Answer Man,” became
an Orthodox Christian. I don’t know who he is, but I guess he’s a
popular Protestant, evangelical apologist (or was). I’ve read at least
one article on the blowback he’s facing from his former protestant
admirers.
There are a lot of people coming into the Church this
past week and this one. In our prayers during this sacred time, let’s
not neglect to pray for our new brothers and sisters who are facing some
emotional pain from others over the desire to enter Christ’s Church and
unite themselves to Him.
pepethebisharp ha preguntado:
What is an orthodox Christian church service like
Man
it’s really hard to explain. It’s an experience. It involves pretty
much all the senses and it’s almost otherworldly. There are all sorts of
things to take in visually as well as sounds and smells and even
tastes. Pretty much the whole service is song/chanted and there’s
definitely a reverential feel to the whole thing.
it’s really hard to explain. It’s an experience. It involves pretty
much all the senses and it’s almost otherworldly. There are all sorts of
things to take in visually as well as sounds and smells and even
tastes. Pretty much the whole service is song/chanted and there’s
definitely a reverential feel to the whole thing.
easternorthodoxyeasternorthodoxy.tumblr.com
Eastern Orthodoxy
Βίος Αγίου Σπυρίδωνος του Θαυματουργού Επισκόπου Τριμυθούντος
Βίος Αγίου Σπυρίδωνος του Θαυματουργού Επισκόπου Τριμυθούντος
Ο Άγιος Σπυρίδων ο Θαυματουργός, Επίσκοπος Τριμυθούντος Κύπρου εορτάζει στις 12 ΔεκεμβρίουView On WordPress
External imageΑνήκει στην ιερή φάλαγγα των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας των πρώτων αιώνων.
Γεννήθηκε το 270 μ.Χ. και έζησε στα χρόνια του Μ. Κωνσταντίνου (306 – 337) και του γιου του Κωνστάντιου (337 – 361).
Γενέθλια πατρίδα του ο Άγιος Σπυρίδων είχε όχι την Τριμυθούντα της Κύπρου, όπως γράφουν πολλοί και που σήμερα είναι…
Ανάμνηση Θαύματος Αγίας Ευφημίας
Ανάμνηση Θαύματος Αγίας Ευφημίας
External image
View On WordPress
External imageΚατά την ήμερα αυτή, γίνεται ανάμνηση του θαύματος που έγινε
από την αγία Ευφημία, όταν, κατά την εποχή του Μαρκιανού και της
Πουλχερίας, συντάχθηκαν δύο τόμοι που περιείχαν τον όρο της
Συνόδου, που έγινε στη Χαλκηδόνα (451 μ.Χ.) και ήταν ένας των ορθοδόξων
και ένας των Μονοφυσιτών.
Για να πάψει λοιπόν η έριδα μεταξύ των δύο πλευρών, αποφασίστηκε να τεθούν και οι δύο τόμοι μέσα στη λάρνακα της…
Αγία Όλγα: Η Ρωσίδα Πριγκίπισσα που κήρυξε τον Χριστό
Αγία Όλγα: Η Ρωσίδα Πριγκίπισσα που κήρυξε τον Χριστό
External image
View On WordPressExternal imageΚαταγόμενη από οικογένεια ευγενών της χώρας του Πσκωφ, με
πρωτοβουλία της οποίας οι Βάραγγοι είχαν έλθει στη Ρωσία, η πριγκίπισσα
Όλγα είχε λάβει από τον Θεό σπάνια ομορφιά και ευφυία. Μία ήμερα, ενώ περνούσε το μεγάλο ποταμό, το
κάλλος της είλκυσε το νεαρό πρίγκιπα Ίγκορ και έτσι σε λίγο καιρό η
Όλγα κατέβαινε στην ηγεμονία του Κίεβου για να τον νυμφευτεί (903). Το 945, όμως, ο μέγας ηγεμών…
Ver en easternorthodoxy.tumblr.com
Εορτή της Αγίας Ισαποστόλου Όλγας
Γιορτάζουμε σήμερα 11 Ιουλίου, ημέρα μνήμης της Αγίας Ισαποστόλου
Όλγας. Η Αγία αυτή ήταν βασίλισσα της Ρωσίας και δια του αγίου
Βαπτίσματος μετονομάσθηκε Ελένη, το έτος 957 μ.Χ. Δύσκολα μπορεί να
περιγράψει κανείς τις άοκνες προσπάθειές της για τη χριστιανική
διαφώτιση του Ρώσικου λαού. Έκανε τα πάντα για να γνωρίσουν οι Ρώσοι την
αλήθεια του Ευαγγελίου του Χριστού. Η Αγία αυτή, όταν ήλθε με την
ακολουθία της κάποτε στο Βυζάντιο, έτυχε θερμής υποδοχής για τους αγώνες
της υπέρ του Χριστιανισμού. Πάνω στον αγώνα αυτό, παρέδωσε την
τελευταία της πνοή την 11η Ιουλίου 969 μ.Χ. Στους εορτάζοντες και στις
εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!! Απολυτίκιο: Ήχος γ’.
Θείας πίστεως. Θείας πίστεως, αρχή αγία,αναδέδειξαι, εν τη Ρωσία,
προσελθούσα του Σωτήρος τη χάριτι, και εν αυτή τον λαόν σου προσήγαγες,
ως αληθής βασιλίς και θεόληπτος. Όλγα ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε,
δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος. Το Απολυτίκιο ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος
Καβαρνός
Γιορτάζουμε σήμερα 11 Ιουλίου, ημέρα μνήμης της Αγίας Ισαποστόλου
Όλγας. Η Αγία αυτή ήταν βασίλισσα της Ρωσίας και δια του αγίου
Βαπτίσματος μετονομάσθηκε Ελένη, το έτος 957 μ.Χ. Δύσκολα μπορεί να
περιγράψει κανείς τις άοκνες προσπάθειές της για τη χριστιανική
διαφώτιση του Ρώσικου λαού. Έκανε τα πάντα για να γνωρίσουν οι Ρώσοι την
αλήθεια του Ευαγγελίου του Χριστού. Η Αγία αυτή, όταν ήλθε με την
ακολουθία της κάποτε στο Βυζάντιο, έτυχε θερμής υποδοχής για τους αγώνες
της υπέρ του Χριστιανισμού. Πάνω στον αγώνα αυτό, παρέδωσε την
τελευταία της πνοή την 11η Ιουλίου 969 μ.Χ. Στους εορτάζοντες και στις
εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!! Απολυτίκιο: Ήχος γ’.
Θείας πίστεως. Θείας πίστεως, αρχή αγία,αναδέδειξαι, εν τη Ρωσία,
προσελθούσα του Σωτήρος τη χάριτι, και εν αυτή τον λαόν σου προσήγαγες,
ως αληθής βασιλίς και θεόληπτος. Όλγα ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε,
δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος. Το Απολυτίκιο ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος
Καβαρνός
Ver en easternorthodoxy.tumblr.com
Εορτή των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού
Γιορτάζουμε σήμερα 1 Ιουλίου, ημέρα μνήμης των Αγίων Αναργύρων Κοσμά
και Δαμιανού. Τα δίδυμα αδέρφια Κοσμάς και Δαμιανός, οι οποίοι έζησαν
την εποχή που αυτοκράτορας των Ρωμαίων ήταν ο Καρίνος, ήταν γιατροί στο
επάγγελμα και παρείχαν ιάσεις σε όλους όσους είχαν ανάγκη, και για
αντάλλαγμα δεν έπαιρναν χρήματα, αλλά το μόνο πού ζητούσαν ήταν να
πιστεύσουν στον Χριστό. Κάποιοι όμως καλοθελητές διέβαλαν τους αγίους
στον αυτοκράτορα και του είπαν ότι οι θεραπείες και τα θαύματα που
επιτελούσαν τα έκαναν με μαγικές τέχνες. Τότε οι Άγιοι Ανάργυροι επειδή
δεν ήθελαν να πάνε άλλους αντί αυτών στον αυτοκράτορα, προσήλθαν μόνοι
τους ενώπιον του και ο Καρίνος προσπάθησε να τους μεταπείσει να αρνηθούν
τον Χριστό. Εκείνοι όμως όχι μόνο δεν αρνήθηκαν την πίστη τους, αλλά
κατάφεραν να μεταπείσουν και να αλλάξουν και τον ίδιο τον αυτοκράτορα,
αφού και ο ίδιος δέχτηκε τις θεραπευτικές τους ιάσεις. Συγκεκριμένα,
όταν ο Καρίνος ανέκρινε τους Αγίους, μετατοπίστηκε η θέση του προσώπου
του και στράφηκε προς την ράχη του. Αμέσως τότε οι Άγιοι την θεράπευσαν
με την προσευχή τους στον Χριστό. Εξαιτίας αυτού του θαύματος, πίστευσαν
στον Χριστό όσοι βρίσκονταν εκείνη την στιγμή μπροστά σ’ αυτό πού
συνέβη και ο ίδιος ο Αυτοκράτορας τους έστειλε πίσω στους συγγενείς τους
με μεγάλες τιμές. Αργότερα όμως, μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα, οι
Άγιοι φθονήθηκαν από τον ίδιο τον δάσκαλο που τούς είχε μάθει την
ιατρική επιστήμη, γιατί είχαν αποκτήσει μεγάλη δόξα και φήμη. Γι’ αυτό
τον λόγο τους ανέβασε σε κάποιο όρος για να μαζέψουν δήθεν κάποια βότανα
και εκεί τους επιτέθηκε με πέτρες και τους θανάτωσε. Στους εορτάζοντες
και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!! Απολυτίκιο:
Ήχος πλ. δ’. Άγιοι Ανάργυροι και θαυματουργοί, επισκέψασθε τας ασθενείας
ημών, δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε ημίν. Το Απολυτίκιο ψάλλει ο αρχ. π.
Νικόδημος Καβαρνός
Γιορτάζουμε σήμερα 1 Ιουλίου, ημέρα μνήμης των Αγίων Αναργύρων Κοσμά
και Δαμιανού. Τα δίδυμα αδέρφια Κοσμάς και Δαμιανός, οι οποίοι έζησαν
την εποχή που αυτοκράτορας των Ρωμαίων ήταν ο Καρίνος, ήταν γιατροί στο
επάγγελμα και παρείχαν ιάσεις σε όλους όσους είχαν ανάγκη, και για
αντάλλαγμα δεν έπαιρναν χρήματα, αλλά το μόνο πού ζητούσαν ήταν να
πιστεύσουν στον Χριστό. Κάποιοι όμως καλοθελητές διέβαλαν τους αγίους
στον αυτοκράτορα και του είπαν ότι οι θεραπείες και τα θαύματα που
επιτελούσαν τα έκαναν με μαγικές τέχνες. Τότε οι Άγιοι Ανάργυροι επειδή
δεν ήθελαν να πάνε άλλους αντί αυτών στον αυτοκράτορα, προσήλθαν μόνοι
τους ενώπιον του και ο Καρίνος προσπάθησε να τους μεταπείσει να αρνηθούν
τον Χριστό. Εκείνοι όμως όχι μόνο δεν αρνήθηκαν την πίστη τους, αλλά
κατάφεραν να μεταπείσουν και να αλλάξουν και τον ίδιο τον αυτοκράτορα,
αφού και ο ίδιος δέχτηκε τις θεραπευτικές τους ιάσεις. Συγκεκριμένα,
όταν ο Καρίνος ανέκρινε τους Αγίους, μετατοπίστηκε η θέση του προσώπου
του και στράφηκε προς την ράχη του. Αμέσως τότε οι Άγιοι την θεράπευσαν
με την προσευχή τους στον Χριστό. Εξαιτίας αυτού του θαύματος, πίστευσαν
στον Χριστό όσοι βρίσκονταν εκείνη την στιγμή μπροστά σ’ αυτό πού
συνέβη και ο ίδιος ο Αυτοκράτορας τους έστειλε πίσω στους συγγενείς τους
με μεγάλες τιμές. Αργότερα όμως, μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα, οι
Άγιοι φθονήθηκαν από τον ίδιο τον δάσκαλο που τούς είχε μάθει την
ιατρική επιστήμη, γιατί είχαν αποκτήσει μεγάλη δόξα και φήμη. Γι’ αυτό
τον λόγο τους ανέβασε σε κάποιο όρος για να μαζέψουν δήθεν κάποια βότανα
και εκεί τους επιτέθηκε με πέτρες και τους θανάτωσε. Στους εορτάζοντες
και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!! Απολυτίκιο:
Ήχος πλ. δ’. Άγιοι Ανάργυροι και θαυματουργοί, επισκέψασθε τας ασθενείας
ημών, δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε ημίν. Το Απολυτίκιο ψάλλει ο αρχ. π.
Νικόδημος Καβαρνός
Τα Ψυχοσάββατα
Η αγάπη προς τους κεκοιμημένους οδήγησε την Ορθόδοξη Εκκλησία στην
καθιέρωση ιδιαίτερης ημέρας της εβδομάδας για να προσευχηθούμε γι’
αυτούς. Η ημέρα του Σαββάτου είναι η ημέρα των κεκοιμημένων για αυτό και
κατά την παράδοση τα μνημόσυνα οφείλουν να γίνονται το Σάββατο και όχι
την Κυριακή. Η Κυριακή είναι η ημέρα της Αναστάσεως του Κυρίου γι’ αυτό
και οι γάμοι γίνονται Κυριακή, άλλο αν κάποιοι λόγω κοσμικού
φρονήματος και ότι βλέπουν τον γάμο κοσμική τελετή και όχι ιερό μυστήριο
νυμφεύονται το Σάββατο. Όλα αυτά φυσικά γίνονται για το γλέντι που θα
ακολουθήσει τα αποτελέσματα του οποίου είναι κρεπάλη, μέθη και άλλες
παρεκλίνουσες συμπεριφορές. Κατά τους Πατέρες, με τα μνημόσυνα παρέχεται
όνησις δηλαδή ωφέλεια αλλά δεν ξέρουμε όμως τι είδους ωφέλεια είναι
αυτή. Τα μνημόσυνα είναι η προσευχή των ζώντων μελών που καταδεικνύει
αγάπη και κοινωνία για τους απελθόντες. Οι ζώντες με τους κεκοιμημένους
γίνονται αγκαλιά εις δόξα Κυρίου. Για τον Θεό είμαστε πρόσωπα μοναδικά
γι’ αυτό και όταν πηγαίνουμε κόλλυβα στον ναό δίνουμε και το χαρτάκι με
τα ονόματα. Φυσικά μπορεί να έχουμε αρκετές φορές το ίδιο όνομα και
φυσικά το γράφουμε ξεχωριστά, διότι ο άνθρωπος είναι ξεχωριστός και
μοναδικός. Αυτή η προσευχητική κοινωνία είναι ουράνια κατάσταση. Δεν
αποκόπτουμε τους κεκοιμημένους από τους ζώντες, διότι «προσδοκώ ανάσταση
νεκρών και ζωή του μέλλοντος αιώνος αμήν» μας λέει το Σύμβολο της
πίστεως. Η Αγία μας Εκκλησία νοιάζεται για όλους γι’ αυτό και τα
ψυχοσάββατα είναι ξεχωριστή ημέρα να θυμηθούμε και να προσευχηθούμε για
τους κεκοιμημένους αδερφούς μας. Κατά τα δύο μεγάλα Ψυχοσάββατα η
Εκκλησία μας καλεί σε μία παγκόσμια ανάμνηση «πάντων των απ’ αιώνος
κοιμηθέντων ευσεβώς επ’ ελπίδι αναστάσεως ζωής αιωνίου». Μνημονεύει: *
Όλους εκείνους που υπέστησαν «άωρον θάνατον», σε ξένη γη και χώρα, σε
στεριά και σε θάλασσα. * Εκείνους που πέθαναν από λοιμική ασθένεια, σε
πολέμους, σε παγετούς, σε σεισμούς και θεομηνίες. * Όσους κάηκαν ή
χάθηκαν. * Εκείνους που ήταν φτωχοί και άποροι και δεν φρόντισε κανείς
να τούς τιμήσει με τις ανάλογες Ακολουθίες και τα Μνημόσυνα. Μέρα
ξεχασμένη για τους πολλούς του κόσμου. Ο θάνατος είναι άλλωστε για τη
νοοτροπία της εποχής μας το τέρμα. Οι κεκοιμημένοι μάς πονούν, αλλά
πρέπει να ζήσουμε. Να προχωρήσουμε. Και το μνημόσυνο είναι μόνο ατομική
υπόθεση. Όταν συμπληρώνονται οι μέρες, οι σαράντα, ο χρόνος, θυμόμαστε.
Πάμε στο ναό. Έρχονται και όσοι μας αγαπούν και όσοι αγαπούσαν τον
κεκοιμημένο. Και φτάνει. Γιατί άραγε όλοι μαζί, να έχουμε δύο ημέρες το
χρόνο στις οποίες να θυμόμαστε πάντας τους κεκοιμημένους. Έτσι δεόμεθα
υπέρ μακαρίας μνήμης και αιωνίου αναπαύσεως πάντων των απ’ αιώνος
κεκοιμημένων ορθοδόξων χριστιανών, βασιλέων, πατριαρχών, αρχιερέων,
ιερέων, ιερομονάχων, μοναχών, γονέων, προγονέων, πάππων, προπάππων,
διδασκάλων, αναδόχων ημών εν τη πίστει. Ας βρεθούμε το απόγευμα της
Παρασκευής και το πρωί του Σαββάτου στο ναό της γειτονιάς μας.
Μεγαλύτεροι και μικρότεροι. Πρέπει να ζήσουμε, αυτό είναι δεδομένο. Έτσι
κι αλλιώς ο θάνατος για μας δεν είναι τέρμα, αλλά μια στάση και ένα
πέρασμα, ένα Πάσχα. Τη στάση την περνάμε μόνοι μας, ακόμη κι αν έχουμε
την ώρα του θανάτου κοντά μας αυτούς που μας αγαπούνε. Ο θάνατος είναι η
προσωπική μας έξοδος, στην οποία κανείς δεν μπορεί να βοηθήσει, να
καταλάβει, να συντροφεύσει. Μία ροπή όμως είναι η στάση. Και μπαίνουμε
στο πέρασμα της ανάστασης. Συντροφευμένοι από όσους έχουν προηγηθεί και
πρωτίστως όσους αγάπησαν το Θεό και τον άνθρωπο. Κι αυτοί θα μας
οδηγήσουν στο να αναγνωρίσουμε Εκείνον που θανάτω τον θάνατον επάτησε.
Σχετικά με τα Κόλλυβα Τά κόλλυβα είναι σιτάρι βρασμένο. Έχουν τή μορφή
στολισμένου δίσκου ή πιάτου μέ ξηρούς καρπούς, καρύδια, σταφίδα, ρόδι
καί κυρίως ζάχαρη. Συμβολίζουν τήν κοινή μας ανάσταση. Όπως ο σπόρος τού
σιταριού πέφτει στή γή, θάβεται, χωνεύεται, σαπίζει καί στή συνέχεια
φυτρώνει καλύτερος καί ωραιότερος, έτσι καί τό νεκρό σώμα τού ανθρώπου
θάβεται στή γή, λιώνει καί σαπίζει, γιά νά αναστηθή καί πάλι άφθαρτο,
ένδοξο καί αιώνιο. Αυτήν τήν εικόνα μάς δίδει ο απόστολος τών εθνών
Παύλος στήν Α΄ πρός Κορινθίους επιστολή, καθώς καί ο Χριστός γιά τήν
Ανάστασή Του. “Αμήν αμήν λέγω υμίν, εάν μή ο κόκκος τού σίτου πεσών εις
τήν γήν αποθάνη, αυτός μόνος μένει΄ εάν δέ αποθάνη πολύν καρπόν
φέρει”.(Ιω. 12,24). Δυστυχώς, η ουσιαστική αυτή προσφορά πρός τούς
κεκοιμημένους αδελφούς μας, τόσο από λειτουργική όσο καί από
σωτηριολογική οπτική, τά τελευταία χρόνια έχει υποστεί αλλοιώσεις καί
διαφοροποιήσεις πού τείνουν νά απαξιώσουν τή σημασία καί τό μέγεθος τού
Μυστηρίου. Ο χαρακτήρας τών κολλύβων έχει από πολλούς αλλοιωθεί μέ τήν
ανοχή, αλλά καί τήν παρότρυνση, σέ μερικές περιπτώσεις, τών υπευθύνων
ανθρώπων τής Εκκλησίας, πού χαράζουν μιά διαφορετική γραμμή από αυτήν
τής παραδόσεως. Έτσι δυστυχώς παρουσιάζεται μιά εικόνα κωμικοτραγική,
πού ουδόλως συνάδει μέ τό πνεύμα καί τή σημασία τού Σαββάτου τών ψυχών.
Αντί, λοιπόν, κολλύβων, γεμίζει ο Ιερός Ναός μέ πάσης φύσεως πίττες καί
γλυκίσματα. Πρόσφορα, κουλούρια καί τσουρέκια, έως φρούτα εποχής από τόν
μανάβη, τά εποχιακά ροδάκινα, κεράσια καί βερίκοκα, συνθέτουν εικόνα
απρέπειας πρός τό Ναό καί προσβολής πρός τήν μνήμη τών κεκοιμημένων. Οι
γιαγιάδες μας τά παλαιότερα χρόνια, προσέφεραν κεράσματα, πίττες καί
γλυκά κατά τά Ψυχοσάββατα, αλλά έξω, στήν αυλή τής Εκκλησίας. Μέσα στό
Ναό, προσκόμιζαν τά κόλλυβα μόνο γιά τήν ακολουθία. Ας Τον παρακαλέσουμε
λοιπόν. Και των κεκοιμημένων μνημόνευσον Σωτήρ μου, εν δόξη όταν έλθης.
Των δικών μας και όλων των ανθρώπων. Να συναντιόμαστε στην αγάπη Σου!
Σας παραθέτουμε ένα μέρος των ύμνων που ακούσαμε σήμερα το πρωϊ στους
ναούς. Ας εστιάσουμε στα λόγια και ας σταθούμε προσευχητικά σε αυτά ώστε
να ανοίξουμε την καρδιά μας στο μεγαλείο τους. Εις τούς Αίνους -
Στιχηρά Προσόμοια - Ήχος πλ. δ’ Ο εν Εδέμ Παράδεισος Δεύτε πρό τέλους
πάντες Αδελφοί, τόν χούν ημών βλέποντες, καί τής φύσεως ημών τό ασθενές,
καί τήν ευτέλειαν ημών, καί τό τέλος οψώμεθα, καί τά όργανα τού σκεύους
τής σαρκός, καί ότι κόνις ο άνθρωπος, βρώμα σκωλήκων καί φθορά, ότι
ξηρά τά οστά ημών, όλως μή έχοντα πνοήν, τούς τάφους κατίδωμεν, πού η
δόξα; πού τό κάλλος τής μορφής; πού η εύλαλος γλώσσα;πού η οφρύς; ή πού ο
οφθαλμός; πάντα κόνις καί σκιά, διό φείσαι Σωτήρ πάντων ημών. Τί
απατάται άνθρωπος αυχών, τί μάτην ταράττεται, ο πηλός, καί μετ’ ολίγον ο
αυτός; τί ου λογίζεται ο χούς, ότι κόνις τό φύραμα, καί σαπρίας καί
φθοράς αποβολή; Ει ούν πηλός εσμέν άνθρωποι, τί προστετήκαμεν τή γή; καί
ει Χριστού εσμέν σύμφυτοι, τί ου προστρέχομεν αυτώ, καί όλην αφέμενοι
τήν επίκηρον καί ρέουσαν ζωήν, τή ζωή τή αφθάρτω, ακολουθούντες; ήτις
εστίν ο Χριστός, ο φωτισμός τών ψυχών ημών. Ο τή χειρί σου πλάσας τόν
Αδάμ, καί στήσας μεθόριον, αφθαρσίας, καί θνητότητος Σωτήρ, καί τής εν
χάριτι ζωής, τής φθοράς απαλλάξας τε, πρός τήν πρώτην μεταθέμενος ζωήν,
αυτός τούς δούλους σου Δέσποτα, ούς προσελάβου εξ ημών, μετά Δικαίων
ανάπαυσον, καί εν χορώ τών εκλεκτών, καί τούτων τά ονόματα, μεταγράψας
εν βίβλω τής ζωής, εν φωνή Αρχαγγέλου, εξαναστήσας σάλπιγγος ηχοί,
καταξίωσον αυτούς, τής ουρανίου βασιλείας σου. Χριστός ανέστη λύσας τών
δεσμών, Αδάμ τόν πρωτόπλαστον, καί τού Άδου καταλύσας τήν ισχύν,
θαρσείτε πάντες οι νεκροί, ενεκρώθη ο θάνατος, εσκυλεύθη καί ο Άδης σύν
αυτώ, καί ο Χριστός εβασίλευσεν, ο σταυρωθείς καί αναστάς, αυτός ημίν
εχαρίσατο, τήν αφθαρσίαν τής σαρκός, αυτός ανιστά ημάς, καί δωρείται τήν
ανάστασιν ημίν, καί τής δόξης εκείνης, μετ’ ευφροσύνης πάντας αξιοί,
τούς εν πίστει ακλινεί, πεπιστευκότας θερμώς επ’ αυτώ. Δόξα… Νεκρώσιμον
Ήχος β’ Ως άνθος μαραίνεται, καί ως όναρ παρέρχεται, καί διαλύεται πάς
άνθρωπος, πάλιν δέ ηχούσης τής σάλπιγγος, νεκροί ως εν συσσεισμώ πάντες
αναστήσονται, πρός τήν σήν υπάντησιν Χριστέ ο Θεός, Τότε Δέσποτα, ούς
μετέστησας εξ ημών, έν ταίς τών Αγίων σου κατάταξον σκηναίς, τά πνεύματα
Δέσποτα τών σών δούλων αεί. Πηγές: π.Θεμιστοκλής Χριστοδούλου:
Λειτουργική Πράξη. Άρθρο π.Θεμιστοκλέους Μουρτζάνου. Άρθρο Στέργιου
Σάκκου, Τα Ψυχοσάββατα Άρθρο π.Νικολάου Μανώλη: Το νόημα του
Ψυχοσάββατου
Η αγάπη προς τους κεκοιμημένους οδήγησε την Ορθόδοξη Εκκλησία στην
καθιέρωση ιδιαίτερης ημέρας της εβδομάδας για να προσευχηθούμε γι’
αυτούς. Η ημέρα του Σαββάτου είναι η ημέρα των κεκοιμημένων για αυτό και
κατά την παράδοση τα μνημόσυνα οφείλουν να γίνονται το Σάββατο και όχι
την Κυριακή. Η Κυριακή είναι η ημέρα της Αναστάσεως του Κυρίου γι’ αυτό
και οι γάμοι γίνονται Κυριακή, άλλο αν κάποιοι λόγω κοσμικού
φρονήματος και ότι βλέπουν τον γάμο κοσμική τελετή και όχι ιερό μυστήριο
νυμφεύονται το Σάββατο. Όλα αυτά φυσικά γίνονται για το γλέντι που θα
ακολουθήσει τα αποτελέσματα του οποίου είναι κρεπάλη, μέθη και άλλες
παρεκλίνουσες συμπεριφορές. Κατά τους Πατέρες, με τα μνημόσυνα παρέχεται
όνησις δηλαδή ωφέλεια αλλά δεν ξέρουμε όμως τι είδους ωφέλεια είναι
αυτή. Τα μνημόσυνα είναι η προσευχή των ζώντων μελών που καταδεικνύει
αγάπη και κοινωνία για τους απελθόντες. Οι ζώντες με τους κεκοιμημένους
γίνονται αγκαλιά εις δόξα Κυρίου. Για τον Θεό είμαστε πρόσωπα μοναδικά
γι’ αυτό και όταν πηγαίνουμε κόλλυβα στον ναό δίνουμε και το χαρτάκι με
τα ονόματα. Φυσικά μπορεί να έχουμε αρκετές φορές το ίδιο όνομα και
φυσικά το γράφουμε ξεχωριστά, διότι ο άνθρωπος είναι ξεχωριστός και
μοναδικός. Αυτή η προσευχητική κοινωνία είναι ουράνια κατάσταση. Δεν
αποκόπτουμε τους κεκοιμημένους από τους ζώντες, διότι «προσδοκώ ανάσταση
νεκρών και ζωή του μέλλοντος αιώνος αμήν» μας λέει το Σύμβολο της
πίστεως. Η Αγία μας Εκκλησία νοιάζεται για όλους γι’ αυτό και τα
ψυχοσάββατα είναι ξεχωριστή ημέρα να θυμηθούμε και να προσευχηθούμε για
τους κεκοιμημένους αδερφούς μας. Κατά τα δύο μεγάλα Ψυχοσάββατα η
Εκκλησία μας καλεί σε μία παγκόσμια ανάμνηση «πάντων των απ’ αιώνος
κοιμηθέντων ευσεβώς επ’ ελπίδι αναστάσεως ζωής αιωνίου». Μνημονεύει: *
Όλους εκείνους που υπέστησαν «άωρον θάνατον», σε ξένη γη και χώρα, σε
στεριά και σε θάλασσα. * Εκείνους που πέθαναν από λοιμική ασθένεια, σε
πολέμους, σε παγετούς, σε σεισμούς και θεομηνίες. * Όσους κάηκαν ή
χάθηκαν. * Εκείνους που ήταν φτωχοί και άποροι και δεν φρόντισε κανείς
να τούς τιμήσει με τις ανάλογες Ακολουθίες και τα Μνημόσυνα. Μέρα
ξεχασμένη για τους πολλούς του κόσμου. Ο θάνατος είναι άλλωστε για τη
νοοτροπία της εποχής μας το τέρμα. Οι κεκοιμημένοι μάς πονούν, αλλά
πρέπει να ζήσουμε. Να προχωρήσουμε. Και το μνημόσυνο είναι μόνο ατομική
υπόθεση. Όταν συμπληρώνονται οι μέρες, οι σαράντα, ο χρόνος, θυμόμαστε.
Πάμε στο ναό. Έρχονται και όσοι μας αγαπούν και όσοι αγαπούσαν τον
κεκοιμημένο. Και φτάνει. Γιατί άραγε όλοι μαζί, να έχουμε δύο ημέρες το
χρόνο στις οποίες να θυμόμαστε πάντας τους κεκοιμημένους. Έτσι δεόμεθα
υπέρ μακαρίας μνήμης και αιωνίου αναπαύσεως πάντων των απ’ αιώνος
κεκοιμημένων ορθοδόξων χριστιανών, βασιλέων, πατριαρχών, αρχιερέων,
ιερέων, ιερομονάχων, μοναχών, γονέων, προγονέων, πάππων, προπάππων,
διδασκάλων, αναδόχων ημών εν τη πίστει. Ας βρεθούμε το απόγευμα της
Παρασκευής και το πρωί του Σαββάτου στο ναό της γειτονιάς μας.
Μεγαλύτεροι και μικρότεροι. Πρέπει να ζήσουμε, αυτό είναι δεδομένο. Έτσι
κι αλλιώς ο θάνατος για μας δεν είναι τέρμα, αλλά μια στάση και ένα
πέρασμα, ένα Πάσχα. Τη στάση την περνάμε μόνοι μας, ακόμη κι αν έχουμε
την ώρα του θανάτου κοντά μας αυτούς που μας αγαπούνε. Ο θάνατος είναι η
προσωπική μας έξοδος, στην οποία κανείς δεν μπορεί να βοηθήσει, να
καταλάβει, να συντροφεύσει. Μία ροπή όμως είναι η στάση. Και μπαίνουμε
στο πέρασμα της ανάστασης. Συντροφευμένοι από όσους έχουν προηγηθεί και
πρωτίστως όσους αγάπησαν το Θεό και τον άνθρωπο. Κι αυτοί θα μας
οδηγήσουν στο να αναγνωρίσουμε Εκείνον που θανάτω τον θάνατον επάτησε.
Σχετικά με τα Κόλλυβα Τά κόλλυβα είναι σιτάρι βρασμένο. Έχουν τή μορφή
στολισμένου δίσκου ή πιάτου μέ ξηρούς καρπούς, καρύδια, σταφίδα, ρόδι
καί κυρίως ζάχαρη. Συμβολίζουν τήν κοινή μας ανάσταση. Όπως ο σπόρος τού
σιταριού πέφτει στή γή, θάβεται, χωνεύεται, σαπίζει καί στή συνέχεια
φυτρώνει καλύτερος καί ωραιότερος, έτσι καί τό νεκρό σώμα τού ανθρώπου
θάβεται στή γή, λιώνει καί σαπίζει, γιά νά αναστηθή καί πάλι άφθαρτο,
ένδοξο καί αιώνιο. Αυτήν τήν εικόνα μάς δίδει ο απόστολος τών εθνών
Παύλος στήν Α΄ πρός Κορινθίους επιστολή, καθώς καί ο Χριστός γιά τήν
Ανάστασή Του. “Αμήν αμήν λέγω υμίν, εάν μή ο κόκκος τού σίτου πεσών εις
τήν γήν αποθάνη, αυτός μόνος μένει΄ εάν δέ αποθάνη πολύν καρπόν
φέρει”.(Ιω. 12,24). Δυστυχώς, η ουσιαστική αυτή προσφορά πρός τούς
κεκοιμημένους αδελφούς μας, τόσο από λειτουργική όσο καί από
σωτηριολογική οπτική, τά τελευταία χρόνια έχει υποστεί αλλοιώσεις καί
διαφοροποιήσεις πού τείνουν νά απαξιώσουν τή σημασία καί τό μέγεθος τού
Μυστηρίου. Ο χαρακτήρας τών κολλύβων έχει από πολλούς αλλοιωθεί μέ τήν
ανοχή, αλλά καί τήν παρότρυνση, σέ μερικές περιπτώσεις, τών υπευθύνων
ανθρώπων τής Εκκλησίας, πού χαράζουν μιά διαφορετική γραμμή από αυτήν
τής παραδόσεως. Έτσι δυστυχώς παρουσιάζεται μιά εικόνα κωμικοτραγική,
πού ουδόλως συνάδει μέ τό πνεύμα καί τή σημασία τού Σαββάτου τών ψυχών.
Αντί, λοιπόν, κολλύβων, γεμίζει ο Ιερός Ναός μέ πάσης φύσεως πίττες καί
γλυκίσματα. Πρόσφορα, κουλούρια καί τσουρέκια, έως φρούτα εποχής από τόν
μανάβη, τά εποχιακά ροδάκινα, κεράσια καί βερίκοκα, συνθέτουν εικόνα
απρέπειας πρός τό Ναό καί προσβολής πρός τήν μνήμη τών κεκοιμημένων. Οι
γιαγιάδες μας τά παλαιότερα χρόνια, προσέφεραν κεράσματα, πίττες καί
γλυκά κατά τά Ψυχοσάββατα, αλλά έξω, στήν αυλή τής Εκκλησίας. Μέσα στό
Ναό, προσκόμιζαν τά κόλλυβα μόνο γιά τήν ακολουθία. Ας Τον παρακαλέσουμε
λοιπόν. Και των κεκοιμημένων μνημόνευσον Σωτήρ μου, εν δόξη όταν έλθης.
Των δικών μας και όλων των ανθρώπων. Να συναντιόμαστε στην αγάπη Σου!
Σας παραθέτουμε ένα μέρος των ύμνων που ακούσαμε σήμερα το πρωϊ στους
ναούς. Ας εστιάσουμε στα λόγια και ας σταθούμε προσευχητικά σε αυτά ώστε
να ανοίξουμε την καρδιά μας στο μεγαλείο τους. Εις τούς Αίνους -
Στιχηρά Προσόμοια - Ήχος πλ. δ’ Ο εν Εδέμ Παράδεισος Δεύτε πρό τέλους
πάντες Αδελφοί, τόν χούν ημών βλέποντες, καί τής φύσεως ημών τό ασθενές,
καί τήν ευτέλειαν ημών, καί τό τέλος οψώμεθα, καί τά όργανα τού σκεύους
τής σαρκός, καί ότι κόνις ο άνθρωπος, βρώμα σκωλήκων καί φθορά, ότι
ξηρά τά οστά ημών, όλως μή έχοντα πνοήν, τούς τάφους κατίδωμεν, πού η
δόξα; πού τό κάλλος τής μορφής; πού η εύλαλος γλώσσα;πού η οφρύς; ή πού ο
οφθαλμός; πάντα κόνις καί σκιά, διό φείσαι Σωτήρ πάντων ημών. Τί
απατάται άνθρωπος αυχών, τί μάτην ταράττεται, ο πηλός, καί μετ’ ολίγον ο
αυτός; τί ου λογίζεται ο χούς, ότι κόνις τό φύραμα, καί σαπρίας καί
φθοράς αποβολή; Ει ούν πηλός εσμέν άνθρωποι, τί προστετήκαμεν τή γή; καί
ει Χριστού εσμέν σύμφυτοι, τί ου προστρέχομεν αυτώ, καί όλην αφέμενοι
τήν επίκηρον καί ρέουσαν ζωήν, τή ζωή τή αφθάρτω, ακολουθούντες; ήτις
εστίν ο Χριστός, ο φωτισμός τών ψυχών ημών. Ο τή χειρί σου πλάσας τόν
Αδάμ, καί στήσας μεθόριον, αφθαρσίας, καί θνητότητος Σωτήρ, καί τής εν
χάριτι ζωής, τής φθοράς απαλλάξας τε, πρός τήν πρώτην μεταθέμενος ζωήν,
αυτός τούς δούλους σου Δέσποτα, ούς προσελάβου εξ ημών, μετά Δικαίων
ανάπαυσον, καί εν χορώ τών εκλεκτών, καί τούτων τά ονόματα, μεταγράψας
εν βίβλω τής ζωής, εν φωνή Αρχαγγέλου, εξαναστήσας σάλπιγγος ηχοί,
καταξίωσον αυτούς, τής ουρανίου βασιλείας σου. Χριστός ανέστη λύσας τών
δεσμών, Αδάμ τόν πρωτόπλαστον, καί τού Άδου καταλύσας τήν ισχύν,
θαρσείτε πάντες οι νεκροί, ενεκρώθη ο θάνατος, εσκυλεύθη καί ο Άδης σύν
αυτώ, καί ο Χριστός εβασίλευσεν, ο σταυρωθείς καί αναστάς, αυτός ημίν
εχαρίσατο, τήν αφθαρσίαν τής σαρκός, αυτός ανιστά ημάς, καί δωρείται τήν
ανάστασιν ημίν, καί τής δόξης εκείνης, μετ’ ευφροσύνης πάντας αξιοί,
τούς εν πίστει ακλινεί, πεπιστευκότας θερμώς επ’ αυτώ. Δόξα… Νεκρώσιμον
Ήχος β’ Ως άνθος μαραίνεται, καί ως όναρ παρέρχεται, καί διαλύεται πάς
άνθρωπος, πάλιν δέ ηχούσης τής σάλπιγγος, νεκροί ως εν συσσεισμώ πάντες
αναστήσονται, πρός τήν σήν υπάντησιν Χριστέ ο Θεός, Τότε Δέσποτα, ούς
μετέστησας εξ ημών, έν ταίς τών Αγίων σου κατάταξον σκηναίς, τά πνεύματα
Δέσποτα τών σών δούλων αεί. Πηγές: π.Θεμιστοκλής Χριστοδούλου:
Λειτουργική Πράξη. Άρθρο π.Θεμιστοκλέους Μουρτζάνου. Άρθρο Στέργιου
Σάκκου, Τα Ψυχοσάββατα Άρθρο π.Νικολάου Μανώλη: Το νόημα του
Ψυχοσάββατου
Ψυχοσάββατο σήμερα, προ της Κυριακής της Πεντηκοστής
Ψυχοσάββατο σήμερα, προ της Κυριακής της Πεντηκοστής
External image
Το Σάββατο πριν από την Κυριακή της Πεντηκοστής, λέγεται – «Σάββατο των Ψυχών» ή Ψυχοσάββατο. Είναι το δεύτερο από τα δύο Ψυχοσάββατα του έτους (το πρώτο επιτελείται το Σάββατο πριν από την Κυριακή της Απόκρεω).View On WordPress
Ο λόγος που το καθιέρωσε η Εκκλησία μας, παρ’ ότι κάθε Σάββατο είναι αφιερωμένο στους κεκοιμημένους… είναι ο εξής:
Επειδή πολλοί κατά καιρούς απέθαναν μικροί ή στην ξενιτιά ή στη θάλασσα…
Saints and Feasts: St. Hilary of Poitiers
The holy Hierarch Hilary was born of pagan parents in Gaul, and was trained in philosophy and rhetoric.
The holy Hierarch Hilary was born of pagan parents in Gaul, and was trained in philosophy and rhetoric.
Βίος Οσίου Δαβίδ του εν Ευβοία
Βίος Οσίου Δαβίδ του εν Ευβοία
Βίος Οσίου Δαβίδ του εν ΕυβοίαView On WordPress
Ο Όσιος Δαβίδ ο εν Ευβοία εορτάζει στις 1 Νοεμβρίου
External imageΤριετής καλείται από τον Τίμιο Πρόδρομο
Αυτός
λοιπόν ο αληθινός και γνήσιος θεράπων του Πανάγαθου Θεού καταγόταν από
το χωριό Γαρδινίτσα, πού βρίσκεται απέναντι από το νησί της Ευβοίας.
Γεννήθηκε περίπου το έτος 1519. Γονείς του ήταν οι θεοφοβούμενοι και
ευλαβείς Χριστόδουλος, πού ήταν ιερέας, και η Θεοδώρα. Ο Θεός…
Βίος Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού από την Μ. Ασία
Βίος Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού από την Μ. ΑσίαView On WordPress
Οι Άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός από τη Μ. Ασία εορτάζουν στις 1 Νοεμβρίου
External imageΗ δεύτερη συζυγία με το ίδιο όνομα (Κοσμάς και Δαμιανός) κατάγονταν
από τη Μικρά Ασία και δή την Κιλικία. Ο πατέρας τους, αρχικά
ειδωλολάτρης, έγινε χριστιανός χάρη στη συμβολή της πιστής γυναίκας του
αγίας Θεοδότης, Πού τιμάται αυτό την Εκκλησία μας στις 2 Ιανουαρίου.
Τ…
Ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος, του δασκάλου κ. Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου
Ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος, του δασκάλου κ. Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου
External image
View On WordPressExternal imageΟ Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος
του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου
Η ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ: Ο
Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος γεννήθηκε το 1690 στη Νότια Ρωσία (σημερινή
Ουκρανία). Οι γονείς του, πιστοί χριστιανοί οι ίδιοι, βάπτισαν τον γιο
τους χριστιανό και τον μεγάλωσαν με νουθεσία Κυρίου. Έτσι ο Ιωάννης από
μικρός έγινε θερμός χριστιανός. Όταν έφτασε στην κατάλληλη ηλικία, ο
Άγιος Ιωάννης κατετάγη στο ρωσικό…
Βίος Οσίου Ιωάννη του Ρώσου
Βίος Οσίου Ιωάννη του Ρώσου
External image
Βίος Οσίου Ιωάννη του ΡώσουView On WordPress
Ο Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος τιμάται στις 27 Μαΐου
External imageΤα πρώτα χρόνια
Ο Άγιος Ιωάννης γεννήθηκε σε ένα χωριό της Ρωσίας περίπου το 1690 μ.Χ.
Τότε ήταν βασιλιάς του μεγάλου Ρωσικού κράτους ο Μέγας Πέτρος. Οι γονείς
του ήταν πολύ ευσεβείς.
Τον βάπτισαν Ορθόδοξο Χριστιανό και τον
ανέθρεψαν με φόβο Θεού, σύμφωνα με την Ορθόδοξο πίστη και ζωή. Η ψυχή
του ήταν προσηλωμένη εις τον…
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Ποιοί λογισμοί είναι βλάσφημοι
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Ποιοί λογισμοί είναι βλάσφημοι
External image
View On WordPressExternal imageOriginally posted on Ορθόδοξος Λόγος:
External image– Γέροντα, δεν έχω καταλάβει πότε ένας λογισμός είναι βλάσφημος.
– Όταν μας έρχονται στον νου άσχημες εικόνες για τον Χριστό, για την Παναγία, για τους Αγίους ή
για κάτι θείο και ιερό, ή ακόμη για τον πνευματικό μας Πατέρα κ.λπ,
αυτά είναι βλάσφημοι λογισμοί. Αυτούς τους λογισμούς δεν πρέπει να τους
λέη κιόλας κανείς.
– Ούτε στον πνευματικό;
– Στον…
No hay comentarios:
Publicar un comentario